“ Mensen die alleen de muur van zwijgen kennen, klampen zich vast, gedragen zich alsof die redding kan bieden tegen alle angsten. Mensen die eenmaal door een opening hebben gekeken, kunnen zich niet voorstellen ooit weer zo te leven als vroeger, zonder het nu veroverde bewustzijn dat wat zij vroeger hun leven noemden helemaal geen leven was. Hun tragiek en hun noodlot was dat ze dat zo lang niet hadden opgemerkt. Een dergelijke tragiek willen ze anderen besparen, voor zover dat mogelijk is. Ze willen de anderen informeren over de manier waarop hun lijden is ontstaan en hun vertellen dat er een oplossing voor is. Ze willen de anderen doen weten dat het leven, elk leven, veel te kostbaar is om verzuimd, verspild of weggegooid te worden. En dat het de moeite waard is de oude pijn te voelen, teneinde daar vrij van te worden- ter wille van het leven ” Alice Miller.